Το Μαντέμι στέκεται στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Βερμίου, σε υψόμετρο 200-240 μέτρων. Κοιτάζει βορειοδυτικά σε ποσοστό 60% και το υπόλοιπο τμήμα του στο νότο και ανατολικά. Τα εδάφη του είναι επικλινή και οι κλίσεις τους κυμαίνονται μεταξύ 5-25 %.

Τα χώματά του είναι αμμοαργιλοπηλώδη στα ανώτερα στρώματα, ενώ πιο βαθιά έχει άμμο και πηλό μέχρι τα 60 εκ., όπου η μητρική πέτρα γίνεται συμπαγής βράχος. Σε όλα τα βάθη συναντάμε άφθονους μαντεμένιους λίθους, αναμεμειγμένους με την αποσαθρωμένη μορφή τους. Το έδαφος έχει ίχνη ανθρακικού ασβεστίου, είναι μέτρια φτωχό σε ιχνοστοιχεία, οργανική ουσία και στραγγίζει εύκολα. Στο Μαντέμι, η τροφή και το νερό δεν χαρίζεται στο πρέμνο, δίχως το φυτό να καταβάλει προσπάθεια για να πετύχει την αυτάρκειά του.

Η οροσειρά του Βερμίου είναι καθοριστική για το μικρόκλιμα της περιοχής. Ο χειμώνας είναι συνήθως βαρύς, δίνοντας στη φύση το χρόνο να ξεκουραστεί, ενώ η άνοιξη είναι συνώνυμη με την καιρική αστάθεια, βάζοντας δύσκολα στον αμπελουργό. Το καλοκαίρι ο ήλιος ωριμάζει τα σταφύλια και τις νύχτες η αύρα του βουνού δροσίζει τα αμπέλια. Το φθινόπωρο είναι απρόβλεπτο και τρυγάμε, παίρνοντας αποφάσεις μέρα με τη μέρα.

Νιώθουμε γεμάτοι και συνάμα τυχεροί που καλλιεργούμε αυτό το κομμάτι γης.